sty 14 2007

Bez tytułu


Komentarze: 1

Dostałam zdjęcia z imprezy tzw. Pokemony. (skrót  powiedzonka :Daj mi swoje zdjęcie,bo mi krowa nie chce zdechnąć).Otóż niespodzianka! Wyszłam znośnie.

W poniedziałek widziałam się z Iszą. Coraz dalej mi do niej psychicznie.

Tydzień pod znakiem Joli. Jola: Stwierdziła że to prze ze mnie tak wariuje. To dobrze ze wariujesz. Ja nadal czuje się jakoś anemiczna w stosunku do ludzi. Odbije sobie na spotkaniach w środę. Może Marcin się odważy podejść... I tak wole gadać z Robertem :) Gardło mi odmówiło posłuszeństwa. Lecę na syropkach. Mama mnie zawsze ratuje. Byłam na wielkiej orkiestrze swiątecznej pomocy. Dużo ludzi pod Pekinem. Dużo budek z żarciem. Wybili mi monetę, która ma znaczek WOŚP. I mam naklejkę.  Podobnie jak te  z akcji stop the prono i świątecznej zbiórki żywności zamieściłam w kajeciku. Czuję, ze jestem osobą, która chce pomagać. Chce mniej bać się ludzi, dlatego to robię.  Podoba mi się powiedzenie „ALE ZIĄB” Jest takie ładne i po polsku. A nie takie szarmanckie jak uliczne „ Piździ jak huj”

 

http://classicowiec.wrzuta.pl/film/njSGA6hpkZ/frytka_vs_cejrowski_bez_cenzur

 

 

http://cejrowski.com/

"Dupska" bym już nie powtórzył” Wojciech Cejrowski zmienił kowbojskie oblicze na pisarsko-biznesmeńskie. Były szołmen telewizyjny i obrazoburca, zwany przez niektórych piewcą "Ciemnogordu", przez innych nawet faszystą, jeździ po Polsce i promuje swoją książkę podróżniczą. Wiadomo, że z Cejrowskim można rozmawiać o wszystkim. Nie należy go pytać o żonę, Beatę Pawlikowską - również podróżniczkę. I o to, czy są jeszcze razem, czy już osobno. http://beatapawlikowska.com/

RW: Lubi pan powtarzać: Polska to moja matka, a Ameryka Południowa
to moja żona.

WC: Mamy się nie wybiera i kocha się ją zawsze. Nawet kiedy jej się w głowie miesza lub kiedy robi najgorsze świństwa. Ale na pewnym etapie życia dorastamy, żeby się wyprowadzić od mamusi do żony.

RW: Żonę też można zmienić.

WC: W moim świecie - nie. Jestem katolikiem do szpiku kości i nie znam takiej opcji. Żona to nie przedmiot. Mogę stwierdzić, że się nie dogadujemy i musimy zamieszkać osobno. Ale dla mnie przysięga przed ołtarzem, składana wobec mojego Boga, zobowiązuje. http://cejrowski.com/

 

http://pl.wikipedia.org/wiki/Franciszek_Blachnicki

Sługa Boży Franiszek Blachnicki (ur. 24 marca 1921 w Rybniku, zm. 27 lutego 1987 w Carlsbergu w Niemczech) – polski ksiądz katolicki, założyciel Ruchu Światło-Życie. Patron wspólnot życia konsekrowanego: żeńskiej – Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła i męskiej – Wspólnoty Chrystusa Sługi.Nowe inicjatywy ks. Blachnickiego:Krucjatę Wyzwolenia Człowieka – ruch trzeźwościowy Plan Wielkiej Ewangelizacji (1979) Niezależna Chrześcijańska Służbę Społeczna (1980-1981) Ogłoszenie stanu wojennego w Polsce zastało ks. Franciszka Blachnickiego w Rzymie. Nie mógł wrócić do Polski, gdyż był poszukiwany listem gończym, a śledztwo z tego okresu formalnie zakończono dopiero w roku 1992. Od 1982 roku zamieszkał w ośrodku polskim Marianum w Carlsberg w RFN. Powstało Międzynarodowe Centrum Ewangelizacji Światło-Życie, w którym działał. W czerwcu 1982 r. założył Chrześcijańską Służbę Wyzwolenia Narodów – dla narodów Europy Wschodniej walczących o wyzwolenie z totalitaryzmu.Zmarł nagle w Carlsbergu 27 lutego 1987 r. 9 grudnia 1995 rozpoczął się proces beatyfikacyjny Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, 1 kwietnia 2000 r. jego szczątki zostały przeniesione do Krościenka i złożone w kościele pw. Dobrego Pasterza w jego dolnej kaplicy.Pośmiertnie został odznaczony 17 lutego 1994 roku Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a 5 maja 1995 roku Krzyżem Oświęcimskim. http://pl.wikipedia.org/wiki/Franciszek_Blachnicki

 

SESJA

 

System

Eliminacji

Studentów

Już

Atakuje

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kategoria:Metody_egzekucji

E Egzekucja uliczna

G Gilotyna

K Komora gazowa Krzesło elektryczne

M Miecz katowski

N Nabicie na pal

 O Obdarcie ze skóry

P Powieszenie

R Rozerwanie końmi Rozstrzelanie

S Spalenie na stosie Szafot Szubienica

 U Ukamienowanie Ukrzyżowanie

Z Zastrzyk trucizny Zmiażdżenie

Ł Łamanie kołem Łamanie słoniem

Ś Ścięcie (kara)

 

AUTENTYCZNE OGŁOSZENIA  PARAFIALNE:

1. Cala wspólnota dziękuje chórowi młodzieżowemu, który na okres  wakacji zaprzestał swojej działalności.  2. Za tydzień Wielkanoc. Bardzo proszę wszystkie panie składać jajka w

  przedsionku.

3. Pan Kowalski został wybrany na urząd kustosza naszego kościoła i  zaakceptował ten wybór. Nie mogliśmy znaleźć nikogo lepszego. 4. W niedziele ksiądz rektor przewodniczył swej pożegnalnej mszy. Chór odśpiewał klaskajmy wszyscy w dłonie  5. Z tablicy ogłoszeń: Dzisiejszy temat: Czy wiesz jak jest w piekle?

  Przyjdź i posłuchaj naszego organisty.

6. Po południu w północnym i południowym końcu kościoła odbędą

się chrzty. Dzieci będą chrzczone z obu stron 
7. W czwartek o 16.00 Wspólne lody. Panie dające mleko prosimy przyjść wcześniej.n.

8. W środę spotkanie żeńskiego kręgu literackiego. Pani  Kowalska zaśpiewa Połóż mnie do łóżeczka razem z wikarym.

 9. W podziemiu panie zrzuciły wszelkiego rodzaju ubrania. Można jeoglądać w każdy piątek po południu.  10. W niedziele nasza grupa teatralna zaprezentuje "Hamleta". Jesteśmy zaproszeni do udziału w tej tragedii. 11. Spotkanie grupy terapeutycznej pomagającej wzmocnić poczucie własnej  wartości w środę wieczorem. Prosimy używać tylnych drzwi.12. We wtorek cotygodniowa katecheza, tym razem na temat: "Jezus chodzipo  wodzie". Temat katechezy w przyszłym tygodniu: "W poszukiwaniu Jezusa". 13. W każdą środę spotykają się młode mamy. Na te panie, które  pragną do nich dołączyć, czekamy w zakrystii w czwartki

wieczorem

Chrześcijaństwo
Święty Paweł nadał słowu pneuma nowe znaczenie - nadprzyrodzonego ducha działającego w sercu człowieka. Stąd rozwinęła się

koncepcja, wedle której człowiek składa się z ciała (soma), duszy (psyche) i ducha (pneuma) otrzymywanego dopiero przez

chrzest. Schemat ten był rozbudowany przez gnostyków i zwalczany przez późniejszych teologów.

Jeden z Ojców Kościoła, Tertulian około roku 200 w traktacie "O naturze duszy" twierdził, że dusza "nie może być niczym

innym niż substancją cielesną". Dusza ma według niego charakter prosty, jest jednorodna. Duch i dusza są dla Tertuliana tym

samym.

Święty Grzegorz Thaumaturgus (III wiek n.e.) także napisał traktat o duszy. Dusza jest tym, co porusza materię, daje ciału

życie. Nie dodaje wagi do ciała i nie może być jego częścią, gdyż nie dawałaby życia każdemu jego fragmentowi. Musi być

więc niematerialna.

Aktualny Katechizm Kościoła Katolickiego omawia kwestie duszy głównie w art. 1, par. 6 II Corpore et anima unus - "jeden

ciałem i duszą" (źródło):

362. Osoba ludzka, stworzona na obraz Boży, jest równocześnie istotą cielesną i duchową. (...)

363. Pojęcie dusza często oznacza w Piśmie świętym życie ludzkie lub całą osobę ludzką(...) "dusza" oznacza zasadę duchową

w człowieku.

365. Jedność ciała i duszy jest tak głęboka, że można uważać duszę za "formę" ciała; oznacza to, że dzięki duszy duchowej

ciało utworzone z materii jest ciałem żywym i ludzkim; duch i materia w człowieku nie są dwiema połączonymi naturami, ale

ich zjednoczenie tworzy jedną naturę.

366. Kościół naucza, że każda dusza duchowa jest bezpośrednio stworzona przez Boga nie jest ona "produktem" rodziców - i

jest nieśmiertelna, nie ginie więc po jej oddzieleniu się od ciała w chwili śmierci i połączy się na nowo z ciałem w chwili

ostatecznego zmartwychwstania.

367. Niekiedy odróżnia się duszę od ducha(...) rozróżnienie to nie wprowadza jakiegoś dualizmu w duszy.

Teologowie katoliccy przyjmują też za św. Tomaszem istnienie duszy u roślin i zwierząt, jednak w odróżnieniu od ludzkiej są

to dusze śmiertelne.

Święty Augustyn (354-430) w swoim traktacie o duszy również pod wpływem neoplatonistów krytykował pogląd o materialnej

naturze duszy. Dusza jest bezcielesna, lecz nie może być pustką. Ponieważ stoi wyżej od ciała w hierarchii, więc zgodnie z Plotynem należy uznać, że dusza zawiera ciało, a nie ciało duszę. Święty Augustyn był przekonany, że dusza ma oczy, język, kończyny i jest swego rodzaju bezcielesnym odbiciem ciała. Szczegółowo zajmował się relacjami ciała, duszy i ducha, w tym również takimi kwestiami, jak płeć duszy, czy zdeformowane ciało ma zdeformowaną duszę, itp. W końcu uznaje, że zagadnienie wpływu duszy na ciało przekracza ludzkie zrozumienie.Święty Tomasz z Akwinu (1225-1274) w Summie Teologicznej uznał, że przejawem duszy jest wzrost roślin i ruch zwierząt. Duszę ma zatem wszystko, co żywe. Rośliny mają duszę wegetatywną, zwierzęta duszę zmysłową, a w końcu ludzie duszę rozumną.Niektóre odłamy chrześcijaństwa (Świadkowie Jehowy, Kościół Adwentystów Dnia Siódmego, Kościół Adwentystów Odpocznienia Sabatu) uważają duszę ludzką za śmiertelną, związaną z ciałem. Większość jednak (w tym Kościół Katolicki, prawosławie i większość protestantów) przyjęła koncepcję nieśmiertelnej duszy ludzkiej. Po śmierci ma się odbyć Sąd Ostateczny i zmartwychwstanie sprawiedliwych zgodnie ze słowami Jezusa w Nowym Testamencie:"Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto we mnie wierzy, chocby i umarł, życ będzie. A kto żyje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki." (J 11,25-26 - BW)

Dusza – coś ulotnego w człowieku lub zwierzęciu, dech nadający mu cechy ludzkie i sprawiający, że jest żywy/e. W istnienie

duszy wierzą wyznawcy wielu religii świata. Większość z tych religii (lecz nie wszystkie) uważa duszę ludzką za

nieśmiertelną i niematerialną. Różne są też poglądy poszczególnych religii na temat istnienia i świadomości duszy bez ciała

oraz tego czy każdy ma osobną duszę, czy też jest ona wspólna. Etymologia tego słowa w wielu językach nawiązuje do oddechu.

Wydaje się więc, że to ten ulotny, niewidzialny symptom życia stał się źródłem wiary w duszę.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Dusza

 

 

 

Zakład Pascala

(Gra Pascala) - oparte na statystyce rozumowanie przedstawione przez Blaise'a Pascala wykazujące, że warto wierzyć w Boga.

 

 

 jeśli wierzysz w Boga i Bóg istnieje, twoja wygrana jest nieskończona (idziesz do nieba);
jeśli wierzysz w Boga i Bóg nie istnieje, twoja przegrana jest skończona, a więc pomijalna;
jeśli nie wierzysz w Boga i Bóg nie istnieje, twoja wygrana jest skończona, a więc pomijalna;
jeśli nie wierzysz w Boga i Bóg istnieje, twoja przegrana jest nieskończona (idziesz do piekła).

 

 

Z kolei luźny stosunek hinduizmu do pytania o prawdę jeden z autorów charakteryzuje następująco: "Trzeba ludziom wyjaśniać, że termin Hindus nie zawiera w sobie faktycznie pojęcia jakiegoś określonego wyznania religijnego. Istnieją Hindusi będący panteistami, jak adwajtyści, bądź teistami, jak wyznawcy systemu njaji i bhaktyści, lub wreszcie materialistami, jak czarwakowie; istnieją Hindusi, którzy są siwaitami, i tacy, co są wisznuitami; Hindusi, którzy są bałwochwalcami, i Hindusi, którzy odrzucają bałwochwalstwo jak adherenci Prarthana Samaj (Towarzystwa Modlitwy) i Arya Samaj (Towarzystwa Ariów)... Być katolikiem z wyznania znaczy podążać pewną drogą zbawienia, uznawać Jezusa Chrystusa za drogę wiodącą do Boga, naszego Ojca. Człowiek jest katolikiem właśnie dlatego, że podąża katolicką drogą zbawienia. W terminologii hinduskiej oznacza to, iż religia katolicka jest sadhana dharma. Ale religia katolicka nie jest odrębną samaj dharma: nie zaleca ona żadnego odrębnego sposobu życia pod względem zwyczajów społecznych, doboru pożywienia, wspólnego obiadowania, rytualnej czystości itd. Być Hindusem natomiast nie znaczy wypełniać jakąś specyficzną sadhana dharma, podążać jakąś określoną drogą zbawienia. Hindus może wybierać jakąkolwiek marga, czyli drogę zbawienia, tj. sadhana dharma, która doń przemawia. Ale Hindus jest związany samaj dharma, przepisami dotyczącymi doboru pożywienia, czystości rytualnej i różnych form społecznego zachowania". http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TD/eseje_tomistyczne/08_dogmaty.html

 

 

 

http://pl.wikipedia.org/wiki/Byt 

Byt (gr. το ον to on lub ουσια ousia; łac. ens) - podstawowe pojęcie metafizyki klasycznej, którą współcześnie nazywa sie też metafizyką ogólną albo ontologią. Rozumienie pojęcia bytu różni się w zależności od tradycji filozoficznej, ale ogólnie można powiedzieć, że wyróżnia się byt w sensie dystrybutywnym (czyli każde coś, co istnieje w jakikolwiek sposób - por. przedmiot) i byt w sensie kolektywnym (czyli zbiór wszystkiego, co jest).

Jeżeli uznamy tożsamość między wyrażeniem "byt" a wyrażeniem "to, co istnieje w jakikolwiek sposób", wtedy możemy wyróżnić dwa aspekty bytu:

esencjalny (istotę) - "to, co" egzystencjalny (istnienie) - "istnieje"

Specyfika rozumienia pojęcia bytu zależy od tego, jak pojmujemy poszczególne fragmenty pojecia, czyli cząstki znaczeniowe "to", "co" i "istnieje". Jeśli podzielimy rozumienie pojęcia bytu ze względu na to, co znaczy cząstka "to", czyli na zakres pojęcia bytu, wtedy wyróżniamy:

byt w sensie dystrybutywnym ("to" to konkretny przedmiot) byt w sensie kolektywnym ("to" to zbiór tych przedmiotów) byt jako wszystko ("to" wskazuje na bliżej nieokreśloną wszystkość)

 

http://pl.wikipedia.org/wiki/Byt_jako_byt

Byt jako byt - określenie z Metafizyki Arystotelesa oznaczające konkretny byt w oderwaniu od jego szczególnych własności.

Weżmy konkretny byt, na przykład psa o imieniu Azor. Azora możemy analizować z punktu widzenia nauki szczegółowej, na przykład biologii. Ale możemy też, pomijając jego cechy szczególne (np. lęk przed samochodami), cechy gatunkowe (czworonożność), rodzajowe (kręgosłup) i wszystkie inne oprócz tych najbardziej istotnych, badać go jako byt. Tym, wedle Arytotelesa, badaniem bytu jako bytu, zajmuje się metafizyka.

 

krystyna83 : :
jk
15 stycznia 2007, 15:47
1.Nie powiedziałaś, że to wszystko ode mnie :( 2.Ale do piekła pójdziesz jedynie wtedy, jeżeli slyszałeś o Bogu, a odrzuciłeś go. Nie pójdziesz do piekła, jeżeli nie usłyszałeś nauczania Chrystusa. Musisz go odrzucić. Tylko wtedy możemy brać pod uwagę Zakład Pascala. 3.Hindusi... cieszę się, że cię to zaciekawiło. 4.Dzięki za wpisy o ‘bycie’. A co ze słowem ‘istnieje’? Ku czemu się przybliżasz? 5.Może nie tak się wyraziłam... Po prostu czuję się tak, jakbym ‘mogła’ rozrabiać. Może dlatego, że ty wygłupiasz się bardziej?;) 6.A łyżka na to: ‘niemożliwe’.

Dodaj komentarz